Sabahlar

Belki bir yıldızdan düşersin umudundandır
Geceleri geç yatma alışkanlığım
Karanlık günlerin maddiyatı olan gecelerde
Senden bir mana ararım
Ta ki başım ağrıyıp kusasıya kadar
Tüm içilen şehir ışıkları ve kapı kedileri
Çıkasıya kadarki bir uykudur sabahlar

Günün donuk tekrarından sıkılan toplu idamlar
Cellatları intihar etmiş çocuk benler kadar
İçimde derinliklerde boğulan bir çığlıktır
Geceleri beyaz bulutlar kadar kırıktır
Tüm sövülen ıslık çocukları ve gece havlamaları
Çıkasıya kadarki bir uykudur sabahlar

Belki hiçbir şey görünmediğindendir diye
Geceleri çekilen tüm tecavüz sahneleri
Siyahi gözyaşının bitkin anneleri
Sonra hatırlayıp seni beklediğimi
Tekrar tekrar söylediğim ölüm nağmeleri
Çıkasıya kadarki bir uykudur sabahlar

Halil ESEN