Annesini özleyen bir deli
Gözyaşlarına boğulur
Keman gibi büzüşük yüzü
Kıyılmaz olur çocuklarca
İnsan yığınından tiksintiyle
Yalım bağlamış gibi kaçan
Yalnızlığın akıyla kavrulur
Bir bir sayaraktan günleri
Akla sırtı dönük yatan fotoğraf
Ele alınamaz bir dijitallikle
Mazinin çaresiz bir kopyası
Ateşin bulunduğunu söylemediler
Yoksa yakılırdı her nesne
Her hüzün bulaştıran göz
Ey sebepsiz baş ağrıları niye
Ta geceniz bitiminde gidersiniz
Yoksa yoksa yanlış mıyım
Bu miras bana kalmadı mıydı
Annem hep sen benim bahtı karam
Sonra derdi hiç ağlama tamam mı
Sebebi neydi bir çocuğun annesi
Bir annenin çocuğu olmak
Yalnızlık travmasının cilvesi içinde
Bir yığın gülüşün bahanesi olmak
Yoksa yakılırdı her nesne
Her yüreği dağlayan söz
Yalım bağlamış köz gibi
Gözlerin köz gibi sözleri
Annesini özleyen deli
Gözyaşlarına boğulur
Halil ESEN
İlk yorum yapan siz olun